•*.I♥U نباشی دیوونه می شم ....•*.I♥U
(¯`¤._ عاشقانه های مریم _.¤´¯)•*.I♥U نباشی دیوونه می شم ....•*.I♥U
(¯`¤._ عاشقانه های مریم _.¤´¯)تو نیستی که ببینی...
تو نیستی که ببینی
چگونه از دیوار
جواب می شنوم
تو نیستی که ببینی
چگونه دور از تو...
به روی هرچه دیر خانه ست
غبار سربی اندوه بال گسترده است
تو نیستی که ببینی
********
دل رمیده من ...
بجز تو یاد همه چیز را رها کرده است
غروب های غریب
در این رواق نیاز
پرنده ساکت و غمگین
ستاره بیمار است
دو چشم خسته من...
در این امید عبث
دو شمع سوخته جان همیشه بیدار است
تو نیستی که ببینی.
باران می بارید... و من چه غریبانه گام هایم را پی در پی بر روی تن سرد و خزان زده زمین می نواختم...!
درونم از رنگ ها تهی و دلم به شفافیت قطره های اشک بود...
می رفتم و می رفتم...در جاده ای که برگ های پاییزی سنگفرشش کرده بودند و دریافتم که برگ ها بیشتر از آدم ها قدر تو را می دانند و من بیشر از برگ ها...!
باران می بارید و من چقدر دلتنگ بودم که در انتهای این جاده بی انتها تو ایستاده باشی... ولی افسوس ! که در پس پرده چشمانم , اشک مجال دیدن پایان را نمی داد....
باران می بارید و چشم هایم چه غریبانه با آن همدلی می کردند و می گریستند...
آری , باران می بارید , بدون آن که فرصتی به من دهد که از خیالت برای خود چتری بسازم تا احساس عریانم خیس نشود...!
باران می بارید,
چه معصومانه...
اشک می بارید ,
چه عاشقانه...
و من می رفتم,
چه غریبانه...
و تو کجا بودی که خود را درآیینه اشک های زلالم ببینی....؟؟؟!
چه خوب که باران می بارید,وگرنه تو می فهمیدی که خیسی صورتم ازاشک است....
آری...
خداوند , به خاطراشک های من بود که باران را آفرید...
شاید دل آسمان هم مثل من گرفته بود...
باران می بارید و من چه غریبانه می رفتم و چه با حسرت به قطرات بارانی که خود را در دامان جای قدم هایت فدا می کردند و به عکس آسمان که خود را در دل گام هایت پنهان کرده بود , خیره شده بودم...
خوش به حال باران, که در آن سوی حصاردلتنگی ,جای قدم هایت را می بوسید
سلام مریم خانوم خوبید ؟! وبلاگ زیبایی دارید . خیلی خوشحال میشم اگه به وبلاگ من هم سر بزنید. راستی اگه میشه بهم یاد بدید چطور باید وبلاگتون رو توی وبلاگم بزارم ؟! شما هم اگه زحمتی نیست وبلاگمو توی وبلاگتون بزارید. من منتظرتون هستم تا بهم بگید چیکار کنم ؟؟!!!
سلام گلم
خیلی مرسییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی